Ζώνη ασφαλείας

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010 · 0 σχόλια

Η ζώνη ασφαλείας είναι ένας μηχανισμός που προστατεύει τους επιβάτες οχημάτων, όταν τα οχήματα αυτά αλλάξουν απότομα ταχύτητα, όπως π.χ. σε σύγκρουση λόγω ατυχήματος.
Οι ζώνες ασφαλείας χρησιμοποιούνται σε αυτοκίνητα, λεωφορεία και αεροπλάνα.
Στα αυτοκίνητα χρησιμοποιούνται ζώνες τριών σημείων, ενώ στα αεροπλάνα χρησιμοποιούνται ζώνες δύο σημείων για τους επιβάτες και τεσσάρων σημείων για το πλήρωμα.
Οι πρώτες ζώνες ασφαλείας χρησιμοποιήθηκαν σε αεροσκάφη το 1913 και μπήκαν σε ευρεία χρήση το 1930. Το 1959, έγινε μέρος του στάνταρ εξοπλισμού αυτοκινήτου από την αυτοκινητοβιομηχανία Volvo (αυτοκινητοβιομηχανία).
Στην Ευρώπη, η Γαλλία έκανε υποχρεωτική την χρήση της ζώνης ασφαλείας στις αστικές περιοχές το 1973 και η Σουηδία το 1975 έκανε υποχρεωτική τη χρήση τους στα μπροστινά καθίσματα. Από το 1993 είναι υποχρεωτικό σε όλη την Ευρώπη να υπάρχουν ζώνες ασφαλείας για όλες τις θέσεις στα αυτοκίνητα.
Οι ζώνες ασφαλείας ελαττώνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάσιμου και σοβαρού τραυματισμού.

"Δεν είναι παραμύθι"

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009 · 0 σχόλια

O σκύλος και η γάτα.

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009 · 0 σχόλια



Σκύλος:Γιατί μου νευριάζεις,
και μόνο τεμπελιάζεις;

Γάτα:Μαζέψου, σκύλε «όμορφε»,
γιατί θα σε μαζώξω,
το «όμορφε» θα γίνει «ξέμορφε»,
γιατί θα σε στριμώξω.

Σκύλος:Τα νύχια σου εμάζεψε,
γιατί αν εθυμώσω,
τα όμορφα ματάκια σου,
θα τα εξεριζώσω.
Γάτα:Καλά, δε θα σε ακούσω,
γιατί άμα το κάνω ποτέ δεν θα τελειώσω.
Μόνο σταμάτα να φωνάζεις,
γιατί με ανατριχιάζεις!!!!!!

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1940 - 1975

Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009 · 0 σχόλια



H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε.
Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή... Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί..
Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Πρόσφατα άκουσα πως κάποιος δε βάζει το παιδί σε ταξί γιατί δεν έχουν τα ταξί καθισματάκι παιδικό... Εμείς κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης»..
Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά..

Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα..
Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες. Παίζαμε «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους..
Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κοκάλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για
να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα.
Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα..
Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου..
Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.
Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο.
Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα.
Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..
Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet.
Εμείς είχαμε φίλους.
Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε..
Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, σκλαβάκια ...
Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας.
Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.
Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το!
Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο!
Χωρίς κανέναν υπεύθυνο!
Πώς τα καταφέραμε;
Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά και δόλωμα σωλήνα.
Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.
Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί.....

Πηγή: http://vstromhellas.forumotion.com/forum-f3/topic-t5614.htm

Iερός Ναός Άξιον Εστίν

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009 · 0 σχόλια

Σε αυτό το link μπορείτε να βρείτε πληροφορείες απο τον Ιερό Ναό Υπεραγίας Θεοτόκου "Άξιον Εστίν" στη Κρήτη.



http://www.inaxionestin.gr/

ΒΙΝΤΕΟ

"Τα τερατάκια" Blog - 5ο Δημοτικό Σχολείο Πολίχνης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ blog

Θα σας πω κάποια στιγμή γιατί έκανα αυτό το Blog ...